Dziś, pierwszy raz, poczułam się jakby mi ponownie odcięto pępowinę...Już mamy wracać od dziadków do domu, dziecko młodsze spakowane, starsze ubrane, torba w bagażniku, aż tu nagle mój pierworodny syn z poważną miną oznajmia: "Ja tu zostanę".


I co?

A nic...zapytaliśmy czy na pewno? "Na pewno" skinął głową mały mądrala...więc ok. Wsiedliśmy do samochodu i odjechaliśmy.

Przez całą drogę myślałam...mój synek...taki samodzielny się robi...niedawno się urodził a już tak... bez mamusi? to tak szybko mija? gdzie ja byłam? jak to się stało? przecież nie ma piżamki i szczoteczki do zębów i majtek na zmianę i bajki nie obejrzy i kaszy nie zje takiej jak JA robię...Ja, jego mamusia....

Nagle....pib pib piiibbb...SMS!

Mamy wracać...Lulek szuka rodziców:-)