Buszując po necie natknęłam się na artykuł opisujący, a raczej promujący, nową lalkę. Niby zwykła lalka, ma nogi, ręce, uśmiechniętą buzię i długie włosy, ale okazuje się, że to ta lalka ma być konkurencją dla kultowej, blond piękności o niebotycznie długich nogach i wąskiej talii, Barbie.
Dlaczego Lammily jest taka wyjątkowa? Otóż, kupując tę lalkę stajemy się decydentami w sprawie jej urody. Możemy dokleić jej trądzik, rozstępy, cellulit, dodać kilka zadrapań i blizn a na koniec wytatuować motylka na ramieniu. Po wszystkich tych zabiegach, możemy się nią pobawić. Brzmi trochę jak scenariusz jakiegoś horroru, w którym to zawistne koleżanki oszpecają dziewczynę tylko dlatego, że jest ładniejsza. Jednak nie o to chyba chodzi twórcom Lammily. Ma ona kojarzyć się z typową 19latką, czy też może to typowe nastolatki mają identyfikować się z nietypową lalką. Kiedy takiej lalki zapragną młodsze dziewczynki nie sądzę by wiedziały co to są rozstępy i cellulit. Czy rozumieją, że nie każdy tatuaż jest zmywalny? Rewolucyjna Lammily ma wybawiać z kompleksów, w które wpędziła ładna i zła Barbie, ale która dziewczynka chciałaby bawić się brzydką lalką?

Co więcej, poważnie należy się zastanowić czy winić plastikową zabawkę za swoje kompleksy. Nie sądzę, żeby bawienie się lalką Barbie wpływało na małe dziewczynki w taki sposób, że w przyszłości będą się do niej upodabniały, lub odwrotnie, będą załamywały się z powodu niedoskonałości swojego ciała. Myślę, że Barbie nie przyczyniła się do zwieszenia liczby operacji plastycznych w danym kraju oraz nie miała znaczącego wpływu na sprzedaż farby do włosów w kolorze złocistego blondu. Uważam, że dzieci bawią się tym co im wydaje się atrakcyjne, a lalka Barbie taka właśnie jest.